Ouders met sociale angststoornis Ze hebben meer kans dan ouders met andere vormen van angst om deel te nemen aan het gedrag van hun kinderen en plaatsen hen een groter risico op het ontwikkelen van sociale fobie, volgens een onderzoek uitgevoerd in het Johns Hopkins Children's Center.
Ouderlijke angst is altijd in verband gebracht met de angst van kinderen, maar het was niet duidelijk of Mensen met bepaalde angststoornissen triggeren of stimuleren angstaanjagend gedrag bij hun kinderen. Deze nieuwe studie bevestigt het laatste.
Specifiek identificeerden onderzoekers van het Johns Hopkins Children's Center een reeks gedragingen bij ouders met sociale angststoornis (de meest voorkomende vorm van angst). Deze gedragingen omvatten gebrek aan of onvoldoende genegenheid en veel kritiek en twijfels die tegen het kind worden geformuleerd. Volgens de onderzoekers staat dergelijk gedrag erom bekend de angst bij kinderen te vergroten en kan het ertoe leiden dat kinderen een volledige angststoornis ontwikkelen, zeggen de onderzoekers.
«Er moet rekening worden gehouden met de sociale angst van ouders een risicofactor voor angst bij kinderen, en artsen die voor ouders met deze aandoening zorgen, dienen dit risico met hun patiënten te bespreken. "zei een van de onderzoekers.
Angst is het resultaat van een complexe interactie tussen genen en de omgevingzeggen de onderzoekers, en hoewel er niet veel te doen is op het gebied van genetica, kan het beheersen van externe factoren de sleutel zijn om angst bij kinderen van angstige ouders te verminderen of te voorkomen.
"Kinderen met een erfelijke neiging tot angst worden niet alleen angstig vanwege hun genen, dus we hebben manieren nodig om blokkeer omgevingsfactoren (in dit geval het gedrag van de ouders) »zei een van de onderzoekers.
Onderzoekers analyseerden de interacties tussen 66 angstige ouders en hun 66 kinderen (tussen 7 en 12 jaar oud). Bij 21 van de ouders was eerder de diagnose sociale angst gesteld en bij 45 was een andere angststoornis vastgesteld, waaronder gegeneraliseerde angststoornis, paniekstoornis en obsessief-compulsieve stoornis.
De ouder-kind-paren werden gevraagd om samen te werken aan twee taken: bereid toespraken over zichzelf voor en repliceer steeds complexere ontwerpen met behulp van een opnameapparaat TeleSketch. De deelnemers kregen voor elke taak 5 minuten en werkten in kamers met camerabewaking.
Gebruik een schaal van 1 tot 5beoordeelden de onderzoekers de genegenheid of kritiek jegens het kind, de uiting van twijfels over hun prestaties, hun vermogen om de taak uit te voeren, de toekenning van autonomie en ouderlijk gezag over controle.
Ouders gediagnosticeerd met sociale angst Ze toonden minder genegenheid en genegenheid voor hun kinderen, ze bekritiseerden hen veel meer en ze hadden meer twijfels over het vermogen van het kind om de taak uit te voeren.
Angst voorkomen in de kindertijd is essentieel omdat angststoornissen 1 op de 5 kinderen in de Verenigde Staten treffen, maar vaak onopgemerkt blijven, zeggen onderzoekers. Vertragingen bij de diagnose en behandeling kunnen leiden tot middelenmisbruik, depressie en slechte academische prestaties tijdens de kindertijd en in de volwassenheid.
Ouders met de diagnose sociale angst toonden minder genegenheid en genegenheid voor hun kinderen, bekritiseerden hen veel meer en hadden meer twijfels over het vermogen van het kind om de taak uit te voeren.