Niet iedereen weet wat systematische desensibilisatie is en wat zijn specifieke rol is. Systematische desensibilisatie is een veelgebruikte gedragstechniek die wordt gebruikt om angsten, onrust en fobieën te behandelen. Wanneer deze methode wordt gebruikt, leert de persoon ontspanningstechnieken en wordt hij geleidelijk blootgesteld aan een stimulus die angst, angst of fobie veroorzaakt.
Definitie
Daarom is systematische desensibilisatie een gedragstechniek waarbij een persoon wordt gedwongen (maar de wil heeft om dit te doen) om geleidelijk te worden blootgesteld aan de stimulus die angst veroorzaakt, terwijl tegelijkertijd een specifieke ontspanningsoefening wordt uitgevoerd om de symptomen van angst te verminderen en zo angst, angst onder controle te houden. of specifieke fobie.
In dit geval is het essentieel om te leren over ontspanning en zou de klinisch of gedragstherapeut de cliënt met vliegangst ontspanningstechnieken leren. Het is vergelijkbaar met meditatie, er zijn exacte stappen die je moet nemen om zelfbeheersing te bereiken. De therapeut kan beginnen door de cliënt te vragen zijn ogen te sluiten, in een comfortabele houding te gaan zitten en alle spieren te ontspannen, waarbij hij speciale aandacht besteedt aan een langzame, natuurlijke ademhaling.. De therapeut leest het script en moedigt de cliënt aan om elke spier in zijn lichaam van top tot teen te ontspannen. Het doel is om de cliënt in een volledig ontspannen fysieke toestand te brengen.
De fasen van systematische desensibilisatie
Systematische desensibilisatie is een vorm van gedragstherapie gebaseerd op het principe van klassieke conditionering. Het werd ontwikkeld door Wolpe in de jaren 1950. Deze therapie heeft tot doel de angstreactie van een fobie te elimineren en de voorwaardelijke stimulus te vervangen door een ontspanningsreactie met behulp van tegenconditionering. Er zijn drie fasen voor de behandeling.
De ontspanningstechniek aanleren
Eerst wordt de patiënt een techniek voor diepe spierontspanning en ademhalingsoefeningen aangeleerd. Deze technieken kunnen ademhalingsoefeningen, spierontspanning of meditatie zijn.
Deze stap is erg belangrijk vanwege wederzijdse remming, waarbij de reactie eenmaal wordt geremd omdat deze onverenigbaar is met een andere. In het geval van fobieën houden angsten spanning in en is spanning onverenigbaar met ontspanning.
Creëer een angsthiërarchie
Ten tweede creëert de patiënt een hiërarchie van angst die begint met de prikkels die de minste angst veroorzaken (angst) en zich stapsgewijs opbouwt tot de beelden die de meeste angst veroorzaken. De lijst is cruciaal omdat het een structuur biedt voor de therapie.
Beklim de hiërarchie van angst
Ten derde schuift de patiënt omhoog in de angsthiërarchie, beginnend met de minst onaangename stimuli en oefent hij zijn ontspanningstechniek naarmate hij vordert. Als ze zich hiermee op hun gemak voelen (ze zijn niet langer bang), gaan ze door naar de volgende fase in de hiërarchie. Als de patiënt een slechte tijd heeft, kan hij terugkeren naar een eerder stadium en zijn ontspannen toestand terugkrijgen.
De patiënt stelt zich deze situatie herhaaldelijk voor (of wordt ermee geconfronteerd) totdat er helemaal geen angst meer wordt opgeroepen, wat aangeeft dat de therapie succesvol is geweest. Dit proces wordt herhaald terwijl je door alle angsthiërarchiesituaties heen werkt, totdat het meer angst opwekt.
Joseph Wolpe Research
Joseph Wolpe gebruikte in 1964 met succes de methode om een 18-jarige jongen te behandelen met een sterke dwang om zijn handen te wassen. De aandoening omvatte de angst anderen met urine te besmetten. Na het plassen voelde de patiënt zich genoodzaakt 45 minuten te besteden aan het schoonmaken van zijn geslachtsdelen, twee uur handen wassen en vier uur douchen.
De behandeling bestond erin de jongeman in een ontspannen toestand te brengen en hem vervolgens te vragen zich scènes van lage angst voor te stellen (zoals een onbekende man die een bak met water aanraakte met een druppel urine). Terwijl de angst van de patiënt geleidelijk afnam, verhoogde Wolpe geleidelijk zijn denkbeeldige urineconcentratie.
Daarnaast werd van een afstand een echte fles urine gepresenteerd en stapsgewijs de patiënt benaderd. Ten slotte kon Wolpe druppels verdunde urine op de hand van de patiënt aanbrengen zonder angst op te wekken. Een follow-up 4 jaar later bracht volledige remissie van het compulsieve gedrag aan het licht.
Voorbeeld van systematische desensibilisatie
Stel je voor dat je bang bent voor honden en je wilt dit soort therapie overwegen, zodat je het onder ogen kunt zien en niet meer voor altijd bang voor ze bent. Als je de hond op 5 meter afstand hebt, beschouw je het misschien als een kleine bedreiging, maar een hond die beweegt en je nadert tot hij een meter verwijderd is, kan het als erg bedreigend ervaren en de angst begint plotseling te verschijnen.
Als je de diepe ontspanningstechniek leert en je wordt gevraagd je de hond voor je voor te stellen om er een situatie van te maken die net zo minder bedreigend is in de hiërarchie van je angsten en ongerustheid.
Het aantal benodigde sessies hangt af van de ernst van de fobie. Meestal 4-6 sessies en maximaal 12 voor een ernstige fobie. De therapie is voltooid zodra de overeengekomen therapeutische doelen zijn bereikt (niet noodzakelijkerwijs wanneer de angsten van de persoon volledig zijn weggenomen). Blootstelling kan op twee manieren gebeuren: in vitro (de patiënt stelt zich blootstelling aan de prikkel die angst veroorzaakt) of in vivo (de patiënt wordt feitelijk blootgesteld aan de prikkel die hem angst bezorgt).
Deze techniek om angst, onrust of fobieën te elimineren, dient ook om stress bij mensen te elimineren. Het zijn technieken die nog steeds worden gebruikt vanwege hun effectiviteit, maar het is belangrijk om in gedachten te houden dat je om ze uit te voeren emotioneel moet zijn voorbereid en de wil hebben om te veranderen. Als u deze therapie niet wilt doen en de persoon is te gevoelig voor de stimulus, dan kunnen ze halverwege de sessies besluiten de therapie te staken, waardoor al het werk wordt verpest en het resultaat niet succesvol is. In deze betekenis, Als de persoon echt voelt dat ze die angsten willen overwinnen, vooral omdat ze hun kwaliteit van leven verminderen, dan moet je doorgaan tot het einde om te proberen succesvol te zijn in de therapie.